ONDERZOEK VAN ZILVER IN DE HOMEOPATHIE.
In de duitse homeopatische school werd onderzoek gedaan naar de uitwerking van zilver en zilverzouten als homeopathisch geneesmiddel.De duitse homeopatische arts Julius Metzger schrijft in zijn Gesichtete Homoopatische Arzneimittellehre zijn beroemde Materia Medica uit 1964  o.a.:(vertaling)
Zilver vormt met koper en goud een nevengroep binnen het periodiek systeem. Het komt chemisch en farmacologisch het dichtste bij koper. Zilver lost in water op ongeveer in een verhouding 1: 100000. Zelfs in een verdunning die met de 6e en 7e decimale potentie overeenkomt worden bacteriën in hun voortplanting geremd of gedood.
In de tijd voor Hahnemann (de grondlegger van de homeopathie) was de toepassing van het metaal zilver onbekend, omdat de vervaardiging van colloidale oplossingen pas door het verwrijvingsproces van Hahnemann werd ontwikkeld.
Lewin beschrijft bij het gebruik van zilvernitraat dat hier  langdurige vergiftigingsverschijnselen werden waargenomen en in de weefsels slaan onoplosbare zilverzouten neer(Argyria)
In de moderne geneeskunde worden colloidale oplossingen van zilver (Collargol) tegen de meest verschillende infectieziekten toegepast, vooral tegen Sepsis.
Men neemt aan, dat het zich hierbij vooral om een katalytische stimulans van het afweersysteem van het organisme gaat. Waarschijnlijk niet om een direkte vernietiging van de bacteriën.
De onderzoeker Schade wijst op de oxydatieversnelling die als gevolg van de aanwezigheid van zware metalen waargenomen wordt. Tegen deze oxydatieversnelling zijn alle toxines zeer gevoelig. Volgens dit inzicht zou dus de antitoxische werking geen specifieke zilverwerking zijn maar bij alle zware metalen aanwezig zijn.
Leeser voert op dat Zilverhydrosol, dat met gelatine gestabiliseerd moet worden, de stikstofstofwisseling en waarschijnlijk de stofwisseling van de celkern verhoogt. Er treedt een beduidende stijging van de urinezuuruitscheiding door de urine op. Zo wordt het begrijpelijk dat na een zeer lange zilver-toevoer vermagering en kachexie ontstaan net als bij andere chronische metaalvergiftigingen.

In de homeopatische materia medica (medicijnenleer) vinden we dat het werkingsgebied van zilver vooral de keel betreft. (Meer over zilver, energetische geneeskunde en de ziel)
Zilver werkt uit op het centrale zenuwstelsel, het vegetatieve zenuwstelsel, maag en darm, alle slijmvliezen. Past vooral bij vermagerde mensen met een verouderd uiterlijk, nerveuze maag-darmontstekingen, slijmopgeven en boeren. Verder nierontsteking met bloed en eiwit in de urine. Onrust, duizelingen, verzwakt geheugen, algehele trillingen.


 
 Zilver en de Ayurvedische geneeswijze.
De beroemde veelzijdige Indiase ayurvedische arts  Dr B. Bhattacharya (1897-1964) was ook een groot bewonderaar van Hahnemann de grondlegger van de westerse homeopathie. Dr. Bhattacharya heeft de gehele medicijnenleer van de klassieke homeopathie geintegreerd binnen zijn ayurvedische geneeskunde en de ayurvedische polsdiagnostiek.
Bhattacharya wees al op de bijzondere eigenschappen van zilver(Argentum) en zilvernitraat (Argentum Nitricum) om extreme gevolgen van de verbinding tussen van elementen Vatta(lucht) en Pitta(vuur) sterk te kunnen bedaren. Ongeacht de daarvoor achterliggende oorzaak. Hij gebruikte hiervoor zeer hoge verdunningen als D200 en hoger.
Deze uitwas van Vatta-Pitta is de basis van veel ontstekingen.Deze verklaring voor de ontstekingremmende werking op het gehele organisme maakt al de veelzijdige toepassingsmogelijkheden duidelijk van colloïdaal zilver.
We leven nu in een tijdperk van wereldwijde industrialisatie, een zich steeds meer opdringende techniek en verkeersactiviteit. 
Het valt allemaal onder het element vuur dat nu is aangewakkerd door het element lucht. Dit vuurprincipe als dominante kracht doordringt steeds meer de gehele mensheid op aarde en zeker de westerse beschaving. Als we niet uitkijken kunnen we er letterlijk en figuurlijk door verteerd worden.
Bhattacharya wees al op de bijzondere eigenschappen van zilver(Argentum) en zilvernitraat (Argentum Nitricum) om extreme gevolgen van de verbinding tussen van elementen Vatta(lucht) en Pitta(vuur) sterk te kunnen bedaren.
Ook hier vindt men weer duidelijk de inwerking van zilver op het functioneren van het afweerssysteem terug. Volgens velen is deze uitwerking veel belangrijker dan de bacteriedodende werking. 

Toelichting AYURVEDA: Zilver kalmeert een overmatige ontsporing van LUCHT & VUUR.
De Ayurveda kent 3 principes die in het lichaam werkzaam zijn Vata, Pitta en Kapha. Respectievelijk houden ze verband met een al of niet misplaatste verdeling van lucht-, vuur- en waterhuishouding in het lichaam.
Vata (vayu,lucht) is het eerste levensbeginsel dat in de kern van het universum aanwezig is en alles met inbegrip van de organische natuuur leven geeft. Deze universele lucht is de bron van alle levenskracht in het individu en is gelijk aan de individuele ziel. Er wordt gezegd dat lucht mengbaar is. Wanneer Vata zich met Pitta (vuur) verbindt ontstaat warmte, wanneer Vata zich met Kapha(water) verbindt ontstaat koude. Lucht is ook de drijfkracht achter de elementen Pitta en Kapha die ieder op zich bewegingloos zijn. Lucht is de levensbron die in iedere cel aanwezig is. Lucht is de oorzaak van alles wat ontstaat, groeit en weer oplost, van alles wat leeft. Het is door Vata dat we ons bewegen, denken, zien en horen. Vata drijft het kind uit de baarmoeder. Vata bevindt zich bij voorkeur in de darmen, dijen, lendenen, voeten, beenderen, urineblaas en het bekken. Ziektes die door een onjuist evenwicht van Vata worden veroorzaakt uiten zich vooral in de hierboven genoemde plaatsen. Vata wordt opgewekt en gedistribueerd vanuit de darmen, wanneer deze streek onder controle staat staat ook Vata in de andere delen van het lichaam onder controle.
De kracht van Pitta manifesteert zich als warmte, dit element overheerst de huidige tijd en doet maatschappelijk oorlogen, rellen, ontstaan, maakt driftig(heet gebakerd) maakt geeft ook industrie, techniek enz. Dit element is altijd in de zomer in overmaat aanwezig. Volgens de oude wijzen heeft Pitta iets weg van een hete vloeistof of een sterk zuur. Pitta werkt verterend en voelt warm aan. Pitta komt voornamelijk voor in bloed en zweet. Het bevindt zich o.a. in; in de darmwand gevormde lymfe(chylus), de twaalfvingerigedarm, spieren, lever, milt, hart, ogen, huid. Het centrum is de twaalfvingeringe darm. De belangrijkste taak van Pitta is het instandhouden van het lichaam door dit voldoende warmte te geven. Verder is het belangrijk voor een goed functionerend gezichtsvermogen, eetlust, opgewektheid, intelligentie en de uitstralin


 
Onderzoeken en publicaties over colloïdaal zilver
Elektrisch gemaakt colloïdaal zilver wordt in sterktes van 3 ppm tot 500 ppm gebruikt. Belangrijk is de afmeting van de zilverdeeltjes. Elektrisch gemaakt colloïdaal zilver van goede kwaliteit bevat zilverdeeltjes van 0,01 tot 0,001 micron
Goed gemaakt  elektrisch  colloïdaal zilver heeft een gele kleur volgens H.Freundlich.
H.Freundlich, Colloid & Capillary Chemistry, N Y.: Dutton 1922, p385
H.Freundlich stelt : bij een toename van de concentratie van zilveroplossingen verandert de kleur van grijs groen via lila en rood naar geel.
N.Grier (1983) "Silver and Its Compounds" in Disinfection, Sterlization and Preservation S.Block ,ed, Philadelphia: Lea & Febiger ,380-428
In de eerste helft van de 20e eeuw werd zilver in een grote verscheidenheid in vormen gebruikt o.a. in de vorm van zilverzouten zoals zilvernitraat, zilverfosfaat, zilverjodide en  samenstellingen als zilver sulfadiazine, zilver arsphenamine, zink-zilver allantionate .
Veel artsen gaven de voorkeur aan zilver in de colloïdale vorm dat zowel chemisch als elektrisch werd gemaakt. Zilver werd vaak met eiwit gecombineerd ter verbetering van de houdbaarheid. Zilver-eiwit preparaat bevat minder colloidaal zilver dan elektrisch gemaakt colloïdaal zilver.
Zilverzouten kregen  nooit een  uitgebreid gebruik in de geneeskunde om verschillende redenen.
Wateroplolosbare geïoniseerde bereidingen(zilverzouten) zijn in het algemeen corrosief, irriterend en samentrekkend. Vooral zilvernitraat is hierom bekend, dit smet alles wat erdoor wordt  aangeraakt.
Colloïdaal zilver of zilvereiwitten zijn veel effectiever dan de  zilverzouten.
N. Simonetti et al (1992)" Electrochemical Ag+ for Preservative Use" Appl. Environ Microbiol. 58,  3834-3836
Simonetti  en collga's  testen zeer sterke verdunde oplossingen van elektrisch gemaakt colloïdaal zilver en zilvernitraat op culturen van  2 soorten bacteriën, een gist en een schimmel.(E.colli en P. Paeruginosa, C.albicans, A.niger) Het niveau van de zilverionen was extreem laag: 0,108 mcg/ml en 0,0108 mcg/ml .
Simonetti constateerde dat  elektrisch gemaakt colloïdaal zilver superieur was t.o.v. zilvernitraat. Zijn conclusie was dat anodische zilver-ionen zeer effectieve bestrijders zijn in lage concentraties zonder enig nadeel op normale zoogdiercellen. De uitwerking van deze lage concentraties worden ook bevestigd in de klinische gegevens van de experimenten met levende dieren en mensen. 
S.Hussain et al (1992)" Cystein Protects Na, K-ATPase and  isolated Human Lymphocytes from Silver Toxity" Biochem Biophys Res Comm 189. 1444-49
Hussain et al testen de uitwerking van zilvernitraat en colloïdaal zilver en zilvereiwitten op verse menselijke lymfocyten. Bij zilvernitraat werd 90 % van de lymfocyten binnen 2 uur  vernietigd. Bij de zelfde dosis colloïdaal zilver en zilvereiwit gebeurde er niets. Zelfs nadat concentratie colloïdaal zilver  24 maal hoger gemaakt werd was er geen afname te constateren van de lymfocyten. Dit wijst erop dat de schadelijke bijwerking van zilvernitraat veel groter is dan die van zilver.
Hoe veilig is is zilver?
Zilver in de vorm van colloïdaal zilver en andere zilverpreparaten zijn in de periode vanaf 1900 tot 1940 in vele honderden miljoenen gevallen gebruikt in Europa en Amerika. Publicaties gedurende meer dan honderd jaar over klinisch en experimenteel onderzoek hebben laten zien dat zilver een verbazingwekkend veilige stof is, hierin verschillend van zijn neefjes in de zware metalen zoals lood, kwik, cadmium en goud.
Bij normaal gebruik van colloïdaal zilver wordt dit geleidelijk weer door het lichaam uitgescheiden.
Men krijgt dagelijks enkele microgrammen (1 microgram= een miljoenste gram) zilver binnen.
In de jaren 1900 tot 1940 werd voor therapeutische doeleinden ongelimiteerde injectiehoeveelheden gebruikt van 0,5 mg tot 1 mg zilver  (dit is 500 tot 1000 microgram!). Incidentele injecties van 10 mg of hoger waren normaal. 
Hedendaags toxicologisch onderzoek bevestigt deze veiligheid.
meer....

In het algemeen zijn de zilverzouten en met name zilvernitraat wel meer toxisch dan zuiver zilver.
Publicatie:
I. Romans (1954)" Silver compounds" & Oligoynamic Metals" in Antiseptics, Disinfectants, Fungicides and Chemical and Physical Sterilization, G. Reddish, ed Philadelphia: Lea & Febiger, 380-428
Romans schrijft: Sollman (1943) nan waar dat zilvernitraat in dosis van 10 tot 100 mg  oraal (via de mond) ingenomen geen symptomen ontwikkeld. Grotere hoeveelheden zilvernitraat boven  2500mg veroorzaken acute maagslijmvliesontsteking.
Deze reacties zijn zuiver lokaal,een dosis van 10 gram zilvernitraat is meestal fataal en  kan in enkele uren de dood tot gevolg hebben.
In  the Lancet in 1912 schrijft de dokter C.E Macleod op basis van het wijd verspreid klinisch gebruik van chemisch vervaardigd colloïdaal zilver (de zgn.  silver 'collosols' met een sterkte van 500 ppm):
"Ze mogen lokaal uitwendig, onderhuids en intraveneus, of via de mond worden gebruikt. En omdat het niet toxisch is kan de onderhuidse dosis ongelimiteerd zijn. Experimentele injecties van 1 tot 2 cc van 500ppm zilver betekenden een dosis van 1/2 tot 1 mg zilver
De franse dokter B.G. Duhamel doet verslag in de Lancet in 1912 van het gebruik van Electrargol (dit is een elektrisch gemaakt colloïdaal zilver van 400 ppm).
Hij zegt dat"  deze preparaten worden als regel gebruikt om hun constitutionele effecten, voor dit doel wordt een injectie gegeven van 5 tot 20 cc (2 tot 9 mg zilver) in spier of in de aderen. Eveneens worden dezelfde preparaten geïnjecteerd in het ruggenmergkanaal  (bij cerebrospinale-meningitis).. de meest opmerkelijke effecten volgen op de intraveneuze injecties van dit colloïdaal zilver... inderdaad worden sommige patiënten van een onafwendbare dood gered.... Een punt komt heel sterk naar voren en dat is de absolute onschadelijkheid van deze zilver colloïden of ze nu in het ruggenmerg geïnjecteerd worden of in de aderen.
Er zijn vele dierstudies met zilverpreparaten geweest in de afgelopen eeuw.
In 1927"' Huebner vond dat de dodelijk dosis bij een intraveneuze injectie bij konijnen met colloïdaal zilver lag op 0,065 gram per kilo. Dit betekent bij een mens van 70 kg een injectiedosis van 4,550 gram puur zilver."
Hiel en Tilbury rapporteren in1939 over veel dierstudies met een verzadigde  zilveroxideoplossing van 1,52 gram per liter
Van deze oplossing werd per dag  enkele malen 4 cc intraveneus geïnjecteerd bij verschillende diersoorten gedurende een perioden van 3 weken zonder dat er toxische verschijnselen optraden. Een overeenkomstige dosis bij een mens zou neerkomen op 1190 mg zilver per dag.

Het medische injectieprotocol met colloïdaal zilver tot in de jaren 1940  lag gemiddeld tussen 1 tot 10 mg zilver per dag en soms meer..


 
Argyria
Naast de wat cynische redenen dat het medisch industrieel complex veel minder geld zou ontvangen door het gebruik van zilver dan met de huidige antibiotica waarschuwen zij met een meer legitieme cosmetische reden tegen het gebruik van zilver. 
Als grote hoeveelheden zilver in het lichaam achterblijven slaat een deel daarvan neer precies onder de huidoppervlakte, wat een permanent grijze kleur aan de huid kan geven. Dit wordt Argyria genoemd.   Argyria foto's 
Onderzoek wijst echter uit dat dit ongevaarlijk is en de kans hierop bij het normaal tijdelijk gebruik van colloïdaal zilver niet bestaat.
Uitgebreid onderzoek hierover is echter in de jaren voor de 2e wereldoorlog gedaan. Vooral bij het gebruik van zilverzouten. Ook na de tweede wereldoorlog zijn er publicaties geweest.

Fowler en Nordberg  vertellen in hun handboek over de Toxycology of Metals (1986) in het hoofdstuk Silver: Argyria is een blauwgrijze verkleuring van de huid die hoewel niet esthetisch is, toch onschuldig is. Bij inhalatie zou een dosis van 1-8 gram nodig zijn om dit te kunnen veroorzaken. Opname via de spijsvertering vraagt wat meer ca. 1 tot 30 gram aan oplosbare zilverzouten

De artsen Hill en Pillsbury hebben over een uitgebreid onderzoek met 601 refenrenties verslag gedaan (W. Hill & Pillsbury, Argyria – The Pharmacology of Silver, Baltimore: Williams & Wilkins, 1939)
Hill en Pillsbury stellen dat er geen aantoonbare fysiologische veranderingen zijn te vinden in wanneer weefsels of organen grotere hoeveelheden zilver hebben opgeslagen. Afgezien van de zilveropslag wijst microscopisch onderzoek ook niet op veranderingen. 
Argyria is daarom alleen vanuit een cosmetisch oogpunt belangrijk.
Hill en Pillsbury konden slechts 239 gerapporteerde gevallen van argyria vinden zowel in Europa als Amerika over een periode van 40 jaar.
Slechts 16 gevallen werden genoteerd van minder dan 1 jaar lang dagelijks gebruik van zilverpreparaten.
Ongeveer de helft van de gevallen had een dagelijks gebruik van zilverpreparaten gedurende minder dan 3 jaar. De andere helft gebruikte dagelijks zilver in een periode van 3 tot 25 jaar.
De gepubliceerde (214 gevallen) informatie gaf ook gegevens over het zilverpreparaat.
55% van de argyria gevallen werden door zilvernitraat veroorzaakt.
13% werd veroorzaakt door Argyrol een licht zilver-eiwitpreparaat.
9% werd veroorzaakt door Silver arsphenamine
6% werd veroorzaakt door Collargol een chemisch vervaardigd colloïdaal zilver en verschillende andere producten
In hun samenvatting stellen Hill en Pillsbury dat met betrekking tot Argyria  de totale injectiedosis van Silver arsphenamine  tot 6 gram mag oplopen.(dit bevat 0,9 gram zilver).
Bij zilvernitraat werd de grens gesteld bij 6 gram  een orale inname van een oplossingen over een langere periode ingenomen. Dit komt neer op 3,8 gram zilver.

Wanneer we bij elektrisch vervaardigd colloïdaal zilver uitgaan van de waarden die bij zilvernitraat gebruikt worden (hoewel onderzoek uitwijst dat elektrisch colloïdaal zilver veel minder risico’s geeft) dan betekent dit, dat we bij een dagelijks gebruik van twee eetlepels colloïdaal zilver met concentratie van 15 ppm, we 23 jaar nodig hebben voordat we aan de grens van 3,8 gram zilver komen.  ( Deze waarden gelden alleen wanneer er geen uitscheiding van het zilver zou plaats vinden)

Hoe voorkom je argyria en een overmatige opslag van zilver?
1. Door colloïdaal zilver met verstand te gebruiken en niet als een soort preventief middel gedurende jaren achtereen. Gebruik bij voorkeur een lage dosering met een lage concentratie zilver wanneer u het langere tijd wilt gebruiken.
Het voedingssupplement NAC(N-acetylcystine) zou een bescherming geven tegen de opslag van zilver en de uitscheiding bevorderen en dus helpen tegen argyria. Men zou een kuur met zilverwater kunnen laten volgen met een kuur van 200-600mg NAC per dag om eventuele opslag van zilver sneller te verwijderen.
Verschillende onderzoekers wijzen op het nut van NAC bij vergiftiging door zware metalen zoals kwik, goud, zilvernitraat.
Fowler en Nordberg verwijzen naar proeven met ratten door Alexander en Aeseth (1981) bij injecties met zilvernitraat
Publicaties:
B.Fowler & Nordberg (1986) Handbook on the Toxicology of Metals, L.Friberg, G. Nordberg & V. Vouk, eds Amsterdam: Elsevier Sci. Publ. Vol.2
J. Dawson et al (1984)” The Effectiveness of N-acetylcystiene “ Arch Toxicol 55,11-15
L.Bergstrom et al (1986)” Pharmaokinetics of N-acetylcystine in Man” Eur J Clin Pharmacol.31, 217-22
A.Lorber et al (1973) “ Clinical Application for Heavy metal-Complexing Potential of N-acetylcysteine” J Clin Pharmacol 13, 332-36 


 
Verder lezen
  1."Use of Colloids in Health and Disease." Colloidal silver has proven particularly effective in cases of intestinal troubles. Dr. Henry Crooks found that "silver in the colloidal state is highly germicidal, quite harmless to humans and absolutely non-toxic.          Rather than in a chemical compound, the silver in the colloidal state may be applied in a much   more concentrated form, with correspondingly better results. All virus, fungus, bacterium, streptococcus,  staphylococcus, and other pathogenic organisms are killed in three or four minutes upon contact.There are no side effects whatsoever from the highest concentrations."
2.Dr. Robert Becker, "The Body Electric," recognized a correlation between low silver levels and sickness. He said the silver deficiency was responsible for the improper functioning of the immune  system. Dr. Becker's experiments conclude that silver works on the full spectrum of pathogens without any side effects or damage to any part of the body. He also states that the silver was doing something more than killing disease organisms. It was also causing major growth stimulation of injured tissues. Burn patients and elderly patients noticed more rapid healing. He discovered that all cancer cells change back to normal cells. All          strains of pathogens resistant to other antibiotics are killed by colloidal silver. Yet at that time he couldn't find a silver supplement on the market.
3."Silver, Our Mightiest Germ Fighter," ScienceDigest, March 1978. As an antibiotic, colloidal silver kills over 650 disease causing organisms, and resistant strains fail to develop. Silver is the best all-around germ fighter we have and is absolutely non-toxic! Doctors report that, taken internally, it works against syphilis, cholera, malaria, diabetes and severe burns.
Richard L.Davies, executive director of the Silver Institute which monitors silver technology in 37countries, reports: "In four years we've described 87 important new medical uses for silver."
4.Dr. Bjorn Nordstrom, of the Karolinska Institute, Sweden, has used silver in his cancer treatment method. He says the whole thing is quite simple. This brought rapid remission in patients given up on by other doctors.
5.The FDA has stated that because colloidal silver is accepted as a pre-1938 medication, it may continue to be marketed.       Letter, 13 September 1991, received from consumer safety officer Harold Davis, U.S. Food and Drug Administration.
6."Colloidal Preparations of Silver in Pharmacy," British Medical Journal, February 1923: "Pure Silver is entirely non-irritant. In tests at very high concentrations, it has been shown repeatedly that the rapidly exerted disinfectant action is of considerable therapeutic value."
7.Dr. Otto Warberg (Nobel Prize Winner, 1932) stated that "Cancer is caused by the lack of oxygen and the fermentation of sugars."
8.Provo Herald, 13 February 1992, page D1: "Colloidal Silver as a Remedy for AIDS.quot;
9.American Drug Index, section on Inorganic Pharmaceutical Chemistry, recognized silver for its germicidal action, calling a stabilized form: Mild Silver Protein. There are several concentrations of  mild Silver Protein.
10.The Condensed Medical Dictionary, 6th Edition: Mild Silver Protein is listed for medicinal use.The 4s protein-2 is the trace used as a stabilizer.
11.Medicinal Silver Home Remedies, Maurice Worthington, M.D., 1928.
12."Colloidal Silver Preparations of Silver in Pharmacy," British Medical Journal, 1932.
13.Royalty, worldwide, have been called "Blue Bloods," because of the silver content in their blood, even from birth. They used real silverware, ate from silver dishes, and stored their food in silver containers. There were no doctors. The common people were often sick with something.
14.Colloidal Silver, The Antibiotic Alternative by Lloyd Michael Canty and Zane Baranowski, CN. $3.50 each, plus 50 cents postage each. The Association for Advanced Colloid Research, 232 NE Lincoln St. Suite 1, Hillsboro, Oregon 97124. 503-640-0810.
15.World Without Cancer by G. Edward Griffin. History of allopathic medicine in America. $9.95, plus $2.00 for postage. The Cancer Control Society, 2043 N. Berendo, Los Angeles, CA 90027. (213) 663-7801
16.The Body Electric and Cross Currents by Dr. Robert Becker.
17.Secrets of the Soil by Christopher Bird and Peter Tompkins.
18.Murder by Injection by Eustace Mullin. History of the AMA, also addresses, the Drug Trust, fluoridation, Aids and other health problems. $15.00 plus $1.50 postage. The National Commission for Judicial Reform, P.O. Box 1105, Staunton, VA 24401
19.Chemistry’s Miraculous Colloids by Kenneth Andrews. The Readers Digest, March 1936. Quoting, Dr. Frederick Macy, one of the country’s outstanding bacteriologists.
20.John Hopkins Hospital, More News on Silver. Dr. Leonard Herschberg
21.Michael D. Lemonick. The Killers All Around, Time Magazine, Sept. 12, 1994.
22.Searle, A.B. The use of Colloids in Health and Disease. The British Medical Journal. Nov, 1913, p. 83 Dr. Henry Crookes,
23.Colloidal Silver, Where have you been? by Iris A. Moore, The New Times, Seattle WA, May 1994
24.Brentano, L. MD, Margraf, H, Monafo, W.W. MD and Moyer,C.A. MD Antibacterial Efficacy of a Colloidal Silver Complex. Surgical Forum Vol. 17, 1966, pp. 76-78 Also Quoting, Dr. Harry Margraf
25.Report on Colloidal Silver, The Best Kept Secret, by Martha Duncan.
26.Thurman, R.B. and Gerba, C.P. (1989) The molecular mechanics of copper and silver ion disinfection of bacteria and viruses. Quoting, Dr. Richard Davies, The Silver Institute, Wash, V. 18, 4, p. 295
27.Oxygen Therapies by Ed Mc Cabe. $12.00 Includes postage, Energy Publications, 99- RD #1, Morrisville, NY 13408
28.H.E.L.P ful News, Vol. 8 No. 9
29.Science Digest, March 1978, Quoting Jim Powell
30.Harold Davis, U.S. FDA Letter, September 1991
31.The Olympian, Sunday, Feb. 20, 1994 quote by Alexander Tomasz / San Francisco, Associated Press
32.Newsweek Magazine, March 28, 1994 Antibiotics, The End of Miracle Drugs?
33.Magnesium Oxtazone, Colloid Research foundation, 1-800-487-5463
34.Newsweek Magazine, May 22,1995. Outbreak of Fear